|
|
||
|
|
Zaal Broederkring, Houthalen- 20 maart 2010
Dat Paul Lamb & The King Snakes met hun energieke set de massa nog altijd flink 'uit de bol' kunnen laten gaan werd zaterdag nog maar eens ten overvloede bewezen. Paul is vocaal en instrumentaal (bluesharp en chromatische) nog altijd even scherp, misschien nog wel scherper, dan pakweg twintig jaar geleden. Chad (Strentz) neemt kundig en kunstig de meeste zangpartijen voor zijn rekening en dat leeftijd op sommige mensen geen vat krijgt bewijst Rod (Demick) die nog als een jong veulen met zijn bas tekeer gaat. Een scherpe, schroeiende set voor een dolenthousiast publiek!
Iets minder
bekend, nu toch nog, King Mo, de Rotterdamse band rond Phil Bee (zang)
en Sjors Nederlof (gitaar). King Mo won vorig
Blues in Bloom, editie 14, was een goede, betere editie met een leuk gevarieerd, fel gesmaakt, muzikaal aanbod in een prima organisatie.
Jean
Bervoets
|
foto's: © Lambert Smits van boven naar beneden: - Paul Lamb - Ben Prestage - Kris Rogiers (Chilly Willy) __________________
|
Als
een bluesfestivalorganisator Paul Lamb & The King Snakes op zijn affiche
zet, en daarnaast ook nog de, volgens ons, redelijk 'gehypete' Ben
Prestage kan contracteren, dan kan er eigenlijk al niet veel meer fout
lopen en is succes onder de vorm van massale volkstoeloop en
belangstelling verzekerd. Zou je toch denken. En we hebben ze niet
allemaal, één voor één, geteld, maar wij hadden de indruk, en ook niet
méér dan een indruk, dat de 14de editie van Blues in Bloom,
ondanks de best wel aanlokkelijke affiche, toch niet de grote massa naar
de Broederkring had weten te… euh… lokken. Maar soit, daar gaan wij niet
over. Wij moeten proberen, zo objectief als maar enigszins mogelijk (!?)
is, verslag te doen van wat de geëngageerde bands het publiek ook
effectief te bieden hadden. Laten wij ons daar dan maar aan houden...
Dol
enthousiasme ook voor de dubbele set (in de naast de zaal opgezette
tent) van de ietwat excentrieke busker Ben Prestage. Persoonlijk zijn
wij niet zo een heel grote Prestage-fan, de onemanbluesband uit Florida,
maar het publiek, of het overgrote deel daarvan toch, duidelijk des te
meer. Wij vinden Ben (zoals ook 'Seasick' Steve) toch een beetje een
hype, maar dat doet uiteraard niks af aan zijn intrigerend en blijkbaar
bijna hypnotiserend kunnen en presteren. Prestage combineert
Mississippi-countryblues met Florida-swampblues en deze combinatie heeft
hem, eerst als straatmuzikant en later als gefêteerd en veel gevraagd
festivalartiest een behoorlijke en toch ook wel terechte mate van
bekendheid bezorgd. 
jaar,
2009, in Nederland de award voor beste blues-cd van het jaar. En de
heren zijn daar terecht best wel trots op. Hun strakke, stevige,
bijwijlen erg luide set werd echter niet door iedereen in dezelfde hoge
mate geapprecieerd. Aan het begin van de avond was er redelijk wat
bijval voor Ham 'n' Eggs, een verzameling vrienden die dertig (!)
jaar geleden, volgens de leuke, beschaafd pratende presentatrice, nog op
de 'Peerse Fieste' zouden hebben gestaan en voor de ondertussen, zelfs
in studentenmiddens niet onbekende, beroemde (beruchte?) ambianceband
Chilly Willy die de festiviteiten mochten openen.