|
||
|
Wij kozen ervoor om dag twee van de opnames bij te wonen. Dit waren niet zomaar twee optredens van Lightnin' Guy & The Mighty Gators. Er hing veel van af, en doorgaans dient dag één als een ontdekkingstocht, op zoek naar weg te vlakken schoonheidsfoutjes. Toch hebben we een flink aantal mensen ontmoet, die op basis van wat zich de vorige avond heeft afgespeeld, op dinsdag opnieuw naar Ruiselede waren afgezakt. Een veelbetekenend signaal! We willen u met niet al te veel songtitels opzadelen, want uiteraard is het nog niet duidelijk welke selectie Guy uiteindelijk voor zijn cd zal maken. Wel willen we 'Mojo Boogie' van JB Lenoir er als een ander hoogtepunt uit lichten. Misschien omdat het één van de weinige pure bluessongs was, misschien ook omdat Guy zich vocaal en op harmonica in dit nummer overtrof. Inderdaad, hij is als songwriter gegroeid, en zijn muzikale spectrum omvat tegenwoordig ook heel wat soul en diverse varianten op allerlei zuiderse Amerikaanse muziekstijlen. Dit gegeven paste ook wonderwel in het kraam van de enthousiaste gastartiesten. Zo zagen we niet één maar twee Lightnin' Guys. Vriendschapsbanden, tussen Guy Verlinde en Guy Forsyth gesmeed bij een toevallige samenwerking in Banana Peel, werden hier bevestigd. Guy Forsyth zette zich voor de volle honderd procent in en bij momenten leek en klonk zijn keelgat groter dan zijn kop zelf. Het is natuurlijk niet voor de volle honderd procent anatomisch verantwoord, maar als steun voor 'onze' Guy kon het uiteraard wel tellen. Wél anatomisch volledig okay was de 40-jarige Aminata Seydi, dochter van een Oostenrijkse ma en een Senegalese pa. Officieel was ze backgroundzangeres, maar ze zong en bewoog zich continu in de spotlights. We zijn nu al razendbenieuwd naar het resultaat op de cd. Wat een leuk snoetje, wat een fenomenale stem, wat een aangename verrassing! Onder de gasten noteerden we ook nog André De Laat op sax en Pieter Van Bogaert op Hammond. In de Benelux zeker ook niet van de minsten, ga gerust even 'Googelen'... 'We wilden een cd maken die straks gerust naast alle Amerikaanse blues-cd's in de winkelrekken mag liggen', vertrouwde Guy ons na afloop nog toe. In deze context gaat een eervolle vermelding zeker nog uit naar The Mighty Gators: drummer Thierry Stievenart, bassist Karl Zosel en in het bijzonder gitarist Willy Devleeschauwer. Willy is in de Banana Peel een local hero. Dit is zijn bakermat, hij speelde er een thuismatch, en wie Willy een beetje kent, weet dat hij de bluesgitaar op een meesterlijk niveau beheerst. Zonder ook maar de minste twijfel, was iedereen het erover eens dat hij een onmiskenbare meerwaarde voor deze band betekent. Streefdatum voor de release van 'Live At The Banana Peel' is half oktober. We zijn er zeker van dat hiermee een nieuwe hoogdag in de geschiedenis van de Belgische blues is gevierd. Proficiat Guy! Het was ronduit memorabel! |
foto's: © Franky Bruneel ___________________________
|