|
|
||
|
|
Voor het voorprogramma hadden de organisatoren Ruben Block van Triggerfinger naar de Muze gelokt. In zijn eentje, weliswaar beroep doende op ettelijke effectpedaaltjes, bezorgde Ruben ons een aangename verrassing. Niet alleen toonde hij zijn rustige kant, maar tevens wist hij maar al te goed waar de bluesklepel hing. Zo kreeg bijvoorbeeld Bo Diddley's 'Hush Your Mouth' een waardevolle behandeling. Na een korte pauze was het de beurt aan Steven, Tony en Roland, die promotie voerden voor hun 'Fortune Cookie'. Als gaste hadden de heren Mattanja Joy Bradley van Bradley's Circus in hun kielzog meegebracht. Na enkele prachtige akoestische nummers, waarbij de schitterende stem van de mooie Mattanja nog maar eens opviel, ruilde zij het podium voor bovengenoemd trio.
Lambert Smits |
foto's: © Lambert Smits ___________________________
|
Met
'Fortune Cookie' leverde het trio De bruyn, Gyselinck en Van Campenhout
één van de opmerkelijkste en vooral meest eigenzinnige cd's van het
afgelopen jaar af. Het is een werkstuk dat niet dadelijk al zijn
geheimen prijsgeeft, maar daarentegen ettelijke luisterbeurten en
bovenal een 'open mind' vraagt. Nieuwsgierig hoe Steven, Tony en Roland
dit meesterwerk live zouden serveren, trokken wij die vrijdagavond naar
De Muze.
Reeds
vanaf de eerste noten van 'Allumeuse Bayan' was duidelijk dat deze drie
klassemuzikanten geen enkele moeite hadden om de toch moeilijke, niet
voor de hand liggende songs met verve neer te zetten. Jazzdrummer
Gyselinck legde telkens weer de ideale groove neer, waarop Steven op
mondharmonica en Roland op gitaar subliem hun ding kunnen doen. De sfeer
zat er dus meteen in. Het leek vaak op een fantastische soundtrack,
waarbij je als luisteraar zelf de beelden mocht verzinnen. Kunstig
vermengden de heren alle muzikale genres die je maar kunt bedenken tot
een schitterend concept. Ze vulden de songs van 'Fortune Cookie' nog
krachtig aan met enkele songs van en gebracht door Steven De bruyn, die
zich blijkbaar ook aan het bekwamen is in het singer/songwritersvak.
Steven zorgde tevens voor een intens gebracht en tot de essentie herleid
'My Baby Just Cares For Me' van Nina Simone. En natuurlijk kon een
obligaat bluesnummer van de Vlaamse bluesbard Roland niet uitblijven. In
deze barre en koude tijden had dit concert dezelfde uitwerking als een
warm, knapperend haardvuur.