(Ge)Varenwinkel Blues & Roots Festival
Varenwinkel (Herselt) - 27 en 28 augustus 2010

Een paar jaar geleden wilde de organisatie van (Ge)Varenwinkel Blues & Roots Festival de boeken dichtdoen, maar nieuw bloed (figuurlijk eh!) diende zich aan, een groot blik vernieuwde energie werd opengetrokken, de kar kreeg een grondige smeerbeurt en (Ge)Varenwinkel kon weer verder trekken tot grote tevredenheid van de aanzienlijk grote massa fans. En zoals het ondertussen een goede gewoonte is, had (Ge)Varenwinkel ook dit jaar weer twee podia voorzien, een 'main stage' en een 'Rootstown podium'. Het is natuurlijk altijd wel een beetje heen-en-weer geloop, maar je weet dan ook weer  wat te doen tijdens de ombouwpauzes.

vrijdag

Voor vrijdag waren The Blues Conspiracy, Omar &The Howlers, Big Pete Pearson &The Gamblers en The Wildcards uitgenodigd. Allemaal oude bekenden eigenlijk, op Big Pete Pearson na, want ik zag hem tijdens zijn passage door Ecaussinnes en Zottegem, vorig jaar, niet aan het werk. Pete zou de koning van de bluesballades zijn, maar dat blijkt niet écht want de goede man begint zijn set met een reeks klassieke uptempo blues- en soulnummers. De ballades, waarvoor hij dus bekend zou zijn, komen er wel, maar toch in beperkte mate. Big Pete brengt een redelijk... goede show, maar het enthousiasme bij het kennerspubliek blijft toch een beetje onder de verwachtingen.

Dat enthousiasme had Omar Dykes (& The Howlers) eerder op de avond wél losgeweekt. Omar komt uit Texas en dan weten we het zo wel een beetje. Vettige shuffles, tegen rock aanleunende powerblues en toch ook wel meeslepende ballades worden ons deel. Omar -  zijn stem dan - kraakt een beetje, maar dat blijkt niet écht storend. We hebben Omar al goed en… euh… minder goed meegemaakt. Wel, dit was één van zijn mindere shows. Degelijk, dat wel, maar niet verrassend. Ook niet verrassend of super, maar best wel genietbaar, was de gig van 'de mannen van de Blaaberg', de local heroes, The Blues Conspiracy, die de feestelijkheden eerder op de avond mochten openen. Een iets luidere show, maar nog net binnen de lijntjes, en een geslaagde mix van eigen nummers, jawel, en klassiekers. Zanger Nico klinkt soms een beetje als John Fogerty, en dat zegt toch ook al iets.

In de kleine Rootstowntent kregen The Wildcards twee keer veertig minuten de tijd om, onder andere, hun nieuwe, nu ja, cd 'When The Moon Shines Bright' uitvoerig te promoten. Prima, aanstekelijke show met een charismatische, en strak acterende Vince Lee (zang en gitaar).

zaterdag

Wie er op zaterdag niet bij was, heeft een paar straffe acts gemist. De shows van Watermelon Slim & The Workers en Rick Estrin & The Nightcats waren gewoon 'top'. Watermelon Slim 'live' meemaken is een heel aparte belevenis. Slim is geen gewoon zanger-gitarist, Slim is een 'full body entertainer' die zijn publiek van de eerste tot de laatste seconde boeit met een intense show. Slim is ook, misschien wel in de eerste plaats, een verteller. Soms schitterende, maar altijd boeiende, ernstige en veelal leuke, teksten 'wrapped' in blues- en countryakkoorden. Slim is niet écht geniaal op gitaar en harp, maar voor hem zijn dat dan ook maar instrumenten om zijn boodschap bij zijn publiek te krijgen. Klasse! Ook klasse, de set van Rick Estrin en band. Niet gemakkelijk om na Watermelon Slim het publiek opnieuw 'geboeid' te krijgen, maar Rick slaagt daar met brio in. Het is een broeierige, naar-de-keel-grijpende set met, uiteraard, virtuoze harp en zang.

Het is écht geen godsgeschenk om na de wervelende doortocht van Rick Estrin & The Nightcats het podium op te moeten, maar dat was nu eenmaal het lot van Shakura S'Aida & Meena, twee dames die in de Bluescaravan van Ruf opereren, de headliners van zaterdag. Meena, van Oostenrijkse origine, doet het met bluesklassiekers en vergrijpt zich terloops even aan 'I'd Rather Go Blind'. Zonde! De verrukkelijk ogende en vocaal imponerende Shakura S'Aida speelt al haar troeven uit (en dat zijn er nogal wat). Het is alleen spijtig dat zij het nodig vindt om aan het einde van de set over te schakelen naar een wat zielloze discobeat.

Eerder op de dag hadden we ook nog af te rekenen met Ganashake, een trio beginnende (inlandse) jonge wolven met een stevige, naar bluesrock neigende set. De heren maken het zichzelf niet écht gemakkelijk met soms nogal ingewikkelde nummers. Verdienstelijk en vrij professioneel, maar 'less is more' jongens. En o ja, Stevie Ray Vaughan is nooit ver uit de buurt. En we zouden het nog bijna vergeten, maar ook de Belgian Blues Legends (wie? wat?) waren van de partij. Wat we ons daarbij mochten voorstellen? Marino Noppe, 'Wuff' Maes, Big Dave, René Stock en de zoon van Elmore D (?) fungeren als 'legends'. We hadden ook Marc 'TEE' Thijs verwacht, maar die wist ons op Duvelblues al te vertellen dat dit eigenlijk niet zijn project was (sic).

Meanwhile in de Rootstowntent: Men Of Considerable Taste (NL) en The Saddle Tramps (USA). De Men Of Considerable Taste (de band rond Big Pete vd Pluym) spelen twee vrij korte, maar toch wel degelijke bluessets. The Saddle Tramps, een zootje ongeregeld uit de US of A zetten al dadelijk de trend met 'My Dick Is Too Big'! Texas rock-'n-roll, surf, punkrock … leuk voor wie ervan houdt.

Voilà, de dertiende editie van (Ge)Varenwinkel Blues & Roots Festival zit er weer op. Een editie met schitterende, een paar iets minder geweldige, en toch ook een paar
tegenvallende acts. Maar al bij al een leuke, boeiende en redelijk bijblijvende editie. Op naar nummer veertien zouden wij heel erg clichématig durven zeggen.

Jean Bervoets

 

reageer op dit artikel

      zaterdag: © Philip Verhaege
        van boven naar onder:
        - Watermelon Slim
      - Shakura S'Aida
      - Marino Noppe

• fotogalerij

       ___________________________

       koppelingen:
         - site (Ge)Varenwinkel Fest.
       - site Big Pete Pearson
       - site Omar & The Howlers
       - site The Blues Conspiracy
       - site The Wildcards
       - site Watermelon Slim

       - site Rick Estrin
       - site Shakura S'Aida
       - MySpace Meena
       - MySpace MOCT
       - MySpace Ganashake
       - site The Saddle Tramps