|
|
||
|
|
Zaal Godelieve, Wuustwezel - 1 mei 2010
Het aanstormende plaatselijke talent (nu ja, maar zo zegt men dat nu eenmaal) mag in de (late) namiddag in de Blues Bar kennis en kunde etaleren. Een achttal acts hadden ingeschreven en er zijn inderdaad wel leuke dingetjes bij. Plaats maken dan voor Jim Keaveny, een verhalen vertellende, lichtjes maatschappijkritische, singer-songwriter. De Austin-based Jim doet, volgens de site, een soort 'rootsmuziek' met country- en rockinvloeden en we kunnen dat alleen maar beamen. Keaveny heeft overigens een leuke stem. En dat het niet allemaal kommer en kwel moet zijn, mag zijn, komen Bena & Ptaszek, uit Tsjechië, jawel, redelijk uitbundig bewijzen. Bena speelt gitaar (dobro) en Ptaszek… euh… zingt (héél speciaal, een soort falset) en speelt harmonica. Ptaszek zingt fonetisch, denken wij, want van zijn teksten is geen woord te begrijpen. Toch menen wij ‘Midnight Special’, ‘Ramblin’ On My Mind’ en ‘Baby, Please Don’t Go’ te hebben herkend. Een feestje, iemand? Bena & Ptaszek zijn de namen. Ambiance verzekerd!
Jean Bervoets
|
foto's: van boven naar beneden: - Fried Bourbon © Michel Verlinden - Mike Zito © Guido Luckermans - Nine Below Zero © Guido Luckermans __________________
|
De 25ste editie van de Nacht van de Blues wilde een eerbetoon zijn aan
Marc Van Dongen en Dirk Van Der Jonckheyd, twee voormalige oprichters en
stuwende krachten achter The Booze Brothers. En voor deze editie van hun
Nacht van de Blues hadden de Booze Brothers een leuk programma in mekaar
geknutseld. De organisatie had twee lokalen voorzien, de Main Stage en
de Booze Brothers Blues Bar, waar de muzikanten een gooi konden doen
naar de gunst, de appreciatie en het waarderend applaus van het publiek.
Ondertussen is er op de ‘Main Stage’ in de ‘grote’ zaal ook wel één en
ander aan de hand natuurlijk. Zo mag Fried Bourbon daar de festiviteiten
op gang trekken, wat met een matig gevulde zaal niet écht de ultieme
natte droom is van eender welke band. “Alles in orde?" en "Is het bier
niet te warm?” lokken niet de verhoopte reacties uit. O ja, Fried
Bourbon speelt blijkbaar met een andere drummer en bassist… Euh… neenee,
nu even niet want wij gaan genieten van The Blues Angels, de… hemelse
band met Jan en An de Bruijn, Kathleen Vandenhoudt, Pascale Michiels en
Pieter Van Bogaert. Geen blues? Daar gaan we nu niet over discussiëren
zeg! Fijne muziek, leuke songs, schitterend geïnterpreteerd, is dat dan
niet genoeg, of wat? Met Scott H Biram en Mike Zito krijgen de
liefhebbers van 'american music' twee performers die genregewijs een
eind uit elkaar liggen, maar die er toch geen enkele moeite mee hebben
om Wuustwezel te charmeren. Scott gaat redelijk rauw (stompend en
stampend) tewerk, qua stem, maar zeker ook qua gitaarspel, een beetje in
de stijl van buskers als Seasick Steve en Ben Prestage. Mike (3 piece
band uit Austin, Texas) van zijn kant acteert een tikkeltje minder ‘fierce’.
Hij heeft een goede stem (soms een beetje John Fogerty) en zijn
gitaargeluid doet bijwijlen wat denken aan Tommy Castro.
'Goodlooking’ Mike
doet het beter in de up-tempo nummers dan in de slows en/of ballades,
maar dat is voor de dames in het publiek niet echt een probleem. Nine
Below Zero, de Britse bluesrockers zorgen ervoor dat de Nacht op een
aanvaardbaar uur kan eindigen, want de heren willen niet later dan 23
uur beginnen. De box met hitjes gaat wijd open en… anderhalf uur later
moeten The Seatsniffers, alles wat over de Sniffers kan/mag/moet worden
gezegd, is al tientallen keren gezegd!, het podium op om de 25ste
Nacht met hun gekend dynamisme af te sluiten. De 25ste
Nacht van de Blues was een leuke editie met een gevarieerde, ‘voor elk
wat wils’ affiche. Marc en Dirk, wherever they are, zullen wel
goedkeurend hebben geknikt.