James Harman's Harmonica Blowout
c.c. Palethe, Overpelt - 21 oktober 2011

Wanneer het cultuurcentrum Palethe een bluesconcert organiseert, valt het op dat je daar een publiek ziet dat je zelden aantreft op andere bluesevenementen. Een publiek dat misschien op ontdek-kingstocht is of aanwezig is omdat het een abonnement heeft op de aldaar georganiseerde concerten. In feite maakt dit weinig verschil want als we het applaus evalueren, kunnen we niet anders concluderen dan dat iedereen zich amuseerde met deze opener van het nieuwe bluesseizoen. Bovendien toverde Palethe ook nu weer de Muzezaal door middel van wat tafeltjes en stoelen om in een ware bluesclub.

De band onder leiding van Gene Taylor, met René Stock op bas, Willy ‘Wuff’ Maes op drums en Bart de Mulder op gitaar mocht met klassiekers als ‘The Things That I Used To Do’ en ‘ Shake, Rattle and Roll’ het publiek op temperatuur brengen. James kwam als eerste aan de beurt en gaf meteen de indruk er enorm plezier aan te beleven. Alhoewel de tijd een invloed heeft gehad op de fysiek van James, zijn zijn stem en harmonicaspel nog steeds van een aardig niveau. Als afsluiter van de eerste set mocht Big Dave zijn ding doen. Het viel onmiddellijk op dat Dave’s spel een stuk energieker was dan dat van Harman, maar later zou blijken dat James zich niet de baard liet afdoen door de jonge generatie harpers.

Na een korte pauze, waarbij het drummen was om een drankje te bemachtigen, was het de beurt aan Big Pete. Pete schoof zijn bewondering voor Lester Butler ietwat naar de achtergrond, waardoor hij meer aansloot bij James en Dave. De puike prestaties van Dave en Pete hadden bij Harman het effect van een rode lap op een stier, wat te merken was toen hij Pete afloste en een set bracht die van een hoger niveau was dan deze van voor de pauze. Tijdens de apotheose, waarbij het trio samen op het podium stond en iedereen de nodige ruimte kreeg om voor het voetlicht te treden, werd duidelijk dat deze harpers aan mekaar gewaagd waren. Dé verrassing van de avond was echter gitarist Bart de Mulder, die met doorleefde, fijn geweven solo’s het geheel inkleurde. Als bisnummer kwamen enkel James en Gene terug, om deze genietbare harmonica blowout op een ontspannen wijze uit te wuiven.

Lambert Smits

reageer op dit artikel

terug naar de index van de concert- en festivalrecensies

 

• fotogalerij

       ___________________________

       koppelingen:

       - website c.c. Palethe
       - website James Harman
       - website Gene Taylor
       - website Big Dave
       - MySpace Big Pete