|
|
||
|
|
Lightnin' Guy kennen we van zijn optredens met de Mighty Gators, maar solo hadden we de man nog niet aan het werk gezien. Zijn de optredens van The Mighty Gators steeds gespekt met energieke, opzwepende slidepartijen, dan bewees Guy ook dat hij in zijn eentje de luisteraars kan boeien. Al vlug ontpopte hij zich tot een waardevolle uitdrager van de Deltablues. Zich bedienend van diverse akoestische gitaren, waaronder een mooie resonator en een oude reiskoffer als basdrum, graafde hij diep in de traditionele blues. Wij noteerden o.a. werk van Fred McDowell en een uitermate knappe versie van Hendrix' 'Voodoo Chile'. Meer dan overtuigende set!
Wie al op
menig groot podium heeft gestaan zijn de Engelse The Hexmen.
Wegens hun succes op het zomerse Hookrock van enkele jaren geleden,
mochten zij hier hun kunstjes nog eens overdoen. De band rond de
energieke, vaak hyperkinetische, krijsende zanger en mondharmonicaspeler
George Hexman, duwde de temperatuur al vlug richting kookpunt. Ontstaan
in het clubcircuit in Liverpool in de jaren '80 i Lambert Smits |
foto's: © Lambert Smits ___________________________
|
Vroeg je
in het verleden de weg naar Ontmoetingscentrum Lutselus, dan kreeg je
steevast het antwoord 'aan de kerk afdraaien, de zaal ligt schuin
tegenover de kerk'. Maar... ondertussen is de kerk van de aardbol
verdwenen; enkel een kruis staat overeind in de vlakte. Of men dit kruis
daar gezet had als herkenningspunt voor de bezoekers van Hookrock Indoor
weet ik niet. Wat ik wel weet, is dat het ontmoetingscentrum
andermaal vol liep voor de opener van het Hookrockseizoen.
Overtuigen
deden ook de Zweedse Jacob and The Jackals. Net als de meeste
Zweedse bands in dit genre mixt dit trio rhythm-and-blues met
rockabilly. En toch gaat deze band net iets verder. Tijdens een korte
babbel met Jacob, vertelde hij ons dat hij opgroeide met de muziek van
Elmore James en Hound Dog Taylor. En dat uitte zich ook. Zijn
slidepartijen op de wondermooie, aftandse knalgele Harmony Stratotone
sloegen ons met verbazing. Ook heeft hij een meer dan gewone
belangstelling voor de muziek uit New Orleans, wat zich manifesteerde in
songs als 'Iko Iko' en 'Jambalaya'. Deze sympathieke Zweden zijn zeker
klaar voor de grote podia!
s deze band het
prototype van een geslaagde mix tussen rhythm-and-blues en punk. Zowel
George als de bassist verplaatsten zich als een tsunami op het podium.
Ook de songs volgden mekaar in een razendsnel tempo op. Bovendien zorgde
de interactie met het publiek ervoor dat het stevig bij de les bleef. De
herkenbaarheid van nummers als 'Ridin' On The L & N', 'Messin' With The
Kid', 'Louie Louie', een herwerkte versie van 'Gloria' en een 'Wooly
Bully' op speed, zorgden ervoor dat de massa luidkeels meebrulde. Een
ambiancevolle afsluiter zonder meer! En nu op naar Hookrock op 2 juli!