Gene Taylor feat. Jo'Buddy & Willie Maze
De Klokke, Balegem - 22 januari 2012

Sinds rock-, boogie- en bluespianist Gene Taylor de States in 2007 verruilde voor Limburg, is ons land verrijkt met een klassenrijke vertolker van Americana. Het vroegere lid van Canned Heat, The Blasters en Fabulous Thunderbirds, en medestander van Kid Ramos en Kim Wilson, om maar die te noemen, ooit zelfs nog bij T-Bone Walker, weet altijd speelkameraadjes te vinden om de hort op te gaan, is het met niet zijn eigen trio, met de trots van Boom, Fried Bourbon, of goeie vriend James Harman, dan is het met Dave Alvin of een vreemde vogel als Jo'Buddy. 'Vreemd' is dan uitsluitend letterlijk op te vatten, als 'van den vreemde'. Hij komt immers van Tempere, Finland. De man uit Suomi spreekt trouwens liever tongue in cheek van 'Fineland', een natie die uitstekende bluesformaties, zowel als autonome band, als in de begeleiding van Amerikaanse muzikanten op tournee, als de Tomi Leino Band, die hier Mark Hummel begeleidden op diens korte toer in december, en de Wentus Blues Band.

Gene Taylor en Jo'Buddy leerden mekaar kennen in 2010 op de Southern Bluesnight in Heerlen, toen ze beiden een show in de foyer mochten geven. Taylor speelde er met zijn ouwe maten van CC Jerome's Jet Setters. Ze weten intussen al goed wat ze aan mekaar hebben en het publiek begint dat ook te weten, via regelmatige concerten. Spelen 'voor den hoed' in De Klokke in Balegem, ze draaien daar hun hand niet voor om. Als drummer Willy 'Wuff' Maes niet op buitenlandse toer is, dan speelt hij graag met Gene (Willy schat dat ze al zo'n dertig maal samen speelden) 'Willy Maze' is een rots in de branding: hij speelt puur functioneel, accuraat en zonder franje.

Het repertoire viel te voorspellen, maar daar komt men ook voor. De Klokke was dan ook weer eens goed gevuld. Van 'Chicken Shack' over 'Big Boss Man' tot de succulente afsluiter 'Jambalaya' en tweede bis 'Shake, Rattle & Roll' vlogen de shuffles, boogies, rockers en New Orleans nummers om de oren. Gene stak zijn bewondering voor Antoine 'Fats' Domino niet onder stoelen of banken. Er waren uitstapjes naar Canned Heat ('On The Road Again' natuurlijk) en de als 'waltz in G' aangekondigde 'Blue Moon Of Kentucky' ontbrak niet. We kregen zelfs een lange drumsolo in het funky 'Go To The Mardi Gras'.

Het enige vraagteken was Jo'Buddy, zang, gitaar en footstomp, maar die stelde ons vlug gerust. Een rasechte blues boy, die duidelijk veel geleerd heeft van Keith Richards. Bij navraag bleek dat ook zijn grote idool te zijn: less is more! Hij ziet er ook zo uit, als het lang verloren gewaande jongere broertje van Keith, al was er tevens een opvallende gelijkenis met Tom Waits in zijn middenperiode. Dat soort cool heeft hij over zich, maar als hij dat laat vallen, komt er van onder zijn hoed een boeiende persoonlijkheid te voorschijn, zoals in 'What Is On Your Mind', een song die op zijn komende ep zal staan. Met die hoedjes had het trio overigens best 'The Three Hats' mogen heten. Maar we wijken af: op Gene Taylor komt vooralsnog geen sleet. 't Is maar dat u 't weet.

Antoine Légat

reageer op dit artikel

terug naar de index van de concert- en festivalrecensies



 

    
      foto's: © De Klokke, Balegem

       ___________________________

      
koppeling:

       - site De Klokke, Balegem

       - site Gene Taylor
       - MySpace Jo'Buddy
 
















































 
















 


This site tracked by OneStat.com. Get your own free site counter.