Sjock
Gierle - 5, 6 en 7 juli 2013

'Your Rock & Roll Highlight Of The Year' luidt de slogan van het festival Sjock in Gierle. Dat is zeker niet overdreven, want met 29 bands verdeeld over drie dagen en twee podia behoren zij zeker tot de grotere festivals in het genre. Op het hoofdpodium staan bands met een hedendaagse invulling van de rock-'n-roll en in de tent, Titty Twister genaamd, komt de authentieke aan de jaren '50 verwante rockabilly en rock-'n-roll aan bod. Het hoeft verder geen betoog dat de Titty Twister een zondag lang onze biotoop werd. Broeierig heet was het toen wij met de nodige Belgische wegomleggingen het festivalterrein bereikten. Maar de goede ontvangst en een fris biertje op het gezellige terras van de backstageruimte bleken al vlug de gedroomde opkikkers...

De nieuwe Belgische sterren aan het rock-'n-roll- en rockabillyfirmament zijn zonder twijfel The Hi-Stars. Wisten zij onlangs nog op Goe Zot in Oud-Turnhout met vlag en wimpel te overtuigen, wel op Sjock staken zij nog een tandje bij. De manier waarop deze gasten rockabilly, rock-'n-roll en country vakkundig en smaakvol mixen is adem-benemend. Covers als 'Tell It To Me', 'Julie', 'Working Man Blues' en 'Running From The Hounds' kregen een zuurstofkuur toegediend, zodat zij weer fris en als nieuw uit de speakers knalden. Het nog kleine aantal eigen songs, waaronder een knap 'Some Lovin'', zal spoedig uitgebreid worden. Gitarist Little Jimmy wist ons te vertellen dat de band momenteel druk bezig is met componeren en dat kan het eigen gezicht van de band nog meer in de verf zetten. 'Keep On Rockin' Hi-Stars!'

Voor de iets meer op speed drijvende, rudimentaire rockabilly, maar net nog geen pure psychobilly, waren de momenteel in de lage landen op tournee zijnde en vanuit Kansas City opererende The Rumblejetts gecontacteerd. Enorm energiek werkte de band zich door een repertoire van Sun-songs en eigen werk. Burnettes 'Train Kept A Rollin'', Jerry Lee's 'High School Confidential', George Jones' 'He Stopped Loving Her Today', ' Commando', 'Workin' To Earn My Death en 'I Found You' waren maar enkele pareltjes uit de pakweg 45 minuten durende set. Knap was ook de stunt waarbij een totaal in het zwart gestoken gemaskerd persoon op het podium enkele confettibommen tot ontploffen bracht.

Smokestack Lightnin' werkte enkele jaren geleden samen met onze Seatsniffers aan de cd 'Roadmasters', een schijfje dat een beeld gaf van het leven 'on the road'. Onlangs zagen we deze Duitsers nog als begeleidingsband voor Los Straitjacketsgitarist Eddie Angel, maar wanneer ze hun eigen ding kunnen doen, komt deze band nog het meest tot zijn recht. En dat was op Sjock duidelijk het geval. Dat zij ook in België een enorme aanhang hebben, was te merken aan de dichte drommen fans die geruime tijd voor de aanvang van het optreden een plaats dicht bij het podium hadden bemachtigd. Uit hun omvangrijk repertoire noteerden wij Tony Joe White's 'Polk Salad Annie', een knap 'Carter Cain', een op een Bo Diddley beat drijvende 'Soulbeat', en uit hun recent met Eddie Angel opgenomen schijf 'Stolen Friends', 'Long Line Rider' en het mooie ingetogen 'Everglades'.

Wegens reisperikelen kon The John Lewis Trio niet tijdig ter plekke zijn, zodat Deke Dickerson & The Modern Sounds er enkele uurtjes vroeger aan mochten beginnen. Met de onafscheidelijke Stetson op het hoofd maakt de niet klein van gestalte zijnde Deke een overweldigende indruk. Maar als spoedig bleek dat Deke het niet uitsluitend van zijn looks moet hebben. Of het nu blues, rockabilly, rock-'n-roll of country betreft, steeds voelt hij zich als een vis in het water. Bovendien is hij ook een multi-instrumentalist. Dat bewees hij tijdens een rondje 'instrumenten wisselen' waar hij zowel op drums als op staande bas zijn mannetje stond. Hoogtepunten uit Deke's set vermelden is onbegonnen werk, want iedere song stond als een huis. En alsof dit alles nog niet voldoende was, doken plots Los Straitjackets op. Samen met Deke en zijn band joegen zij met 'Itchy Chicken' de temperatuur nog meer de hoogte in. Schitterende set! Maar ook The Modern Sounds hebben heel wat talent in huis. Zo is er drummer Alex Hall, eerder in de band van JD McPherson, die ook aardig over de baan kon met de witte en zwarte toetsen. Alex wist ons trouwens te vertellen dat JD McPherson nieuw materiaal aan het opnemen is. Wij kijken er alvast naar uit!

De moeilijke reis en de daarbij horende slapeloze periode hadden The John Lewis Trio naar de zombiestatus gedreven. Eenmaal op het podium bleek van die zombiestatus niets meer over te schieten. Deze Engelsen bespelen een erg breed muzikaal spectrum, gaande van klassieke rock-'n-roll met Chuck Berry of Bo Diddley inslag, tot rockabilly en country. Hun versie van 'Baby Please Don't Go' kondigde Lewis aan als 80-er jaren rockabilly. Beter hadden wij het niet kunnen definiëren. Vertrekkend van de klassieke intro, werd het tempo al vlug opgedreven tot het vetkuivenniveau.

Hou je van Dick Dale, Duane Eddy of The Ventures, dan behoren de Amerikaanse Los Straitjackets ongetwijfeld ook tot jouw idolen, en dan weet je dat een concert van hen synoniem is voor partytime. De instrumentale songs die dit viertal brengt, geven je amper de tijd om op adem te komen. Songs als o.a. 'Itchy Chicken', 'Outta Gear', 'Call-Speed', 'Aerostar', 'Sing Sing Sing', 'Bus Stop' van The Hollies en Sam Cookes 'You Send Me' zweepten het publiek zodanig op, zodat een vlucht richting geluidsman aan de zijkant van het podium voor de hand lag. Kwamen Los Straitjackets, Deke Dickerson vervoegen dan was het nu de beurt aan Deke om de set van Straitjackets nog meer onder stoom te zetten. Met een broeierige versie van Sam The Shams 'Wooly Bully' en 'California Sun' van The Rivieras lukte dat zonder problemen. Niet alleen zijn Los Straitjackets muzikaal erg sterk, met hun zwarte pakken, witte hemden en zwarte dassen en de onafscheidelijke maskers, scheppen zij sowieso een eigen sfeer. Voeg daar nog de choreografische pasjes bij en je weet dat je met deze band een afsluiter van formaat in huis haalt.

Het was reeds na middernacht toen we via diverse bospaadjes naar de parking wandelden. Wat wij onthouden van Sjock 2013? Wel, een prima ontvangst, een erg sterke affiche en vooral onbeperkt genieten onder een stralende zon!

Lambert Smits

Met dank aan Frantic Franky

 

reageer op dit artikel

terug naar de index van de concert- en festivalrecensies

 

    
      foto's:
      © Lambert Smits

       ___________________________

      
koppeling:

       - website Sjock







 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


This site tracked by OneStat.com. Get your own free site counter.