Rockin' Johnny Burgin & The Little Boogie Boy Bluesband
De Gouden Leeuw, Dongen (NL) - 18 januari 2015


Wat doet een mens op een doordeweekse zondagmiddag wanneer hij niet in de smeltende sneeuw naar het voetbal wil gaan zien – iets wat hij trouwens bij een stralend zonnetje ook niet wil – en wanneer het maar twee uur rijden is naar de West Side van Chicago? Of toch op zijn minst naar een plek waar ze de bluessfeer uit de windy city in grote hapklare brokken serveren... Wel, dan springt die mens de wagen in en trotseert hij dik twee uur winterse neerslag heen, en nog eens dik twee uur winterse neerslag terug. Maar het loont de moeite, want daartussenin steekt een kanjer van een concert. Hein Meijer (aka Little Boogie Boy) is één van de drie Nederlandse bluesgitaristen die Chicagoblues kan spelen. Dat doet hij aan de zijde van 'Delmark recording artist' Rockin' Johnny Burgin in de Gouden Leeuw in Dongen.

De organisatoren ontvangen ons hartelijk en Peter vertelt dat er zich enkele dagen voordien een Duitser heeft aangemeld met de vraag of hij een kort voorprogramma mocht spelen. En omdat dit budgettair niet was ingepland, bood hij zijn diensten zelfs gratis aan. Of wij Tom Vieth kenden? Tom Vieth!! God allemachtig, zeg dat het niet waar is. Dit is te mooi om waar te zijn. Tom Vieth!! Natuurlijk kennen we die. We zagen hem ooit – op 22 december 1990 om precies te zijn – in de Banana Peel in Ruiselede als gast bij Harmonica Pete & The Blues Jukes. En ook al hebben we hem sindsdien nooit meer teruggezien of -gehoord, toch is hij ons altijd bijgebleven vanwege de intensiteit waarmee hij zijn blues beleeft. Zelden zagen we een Europeaan met zoveel authenticiteit. Zoveel jaren later verrast Vieth ons opnieuw. Als gitarist, zeer zeker! Zijn stijl neigt een beetje naar Freddie Robinson en wie Robinson kent, zal deze vergelijking misschien gewaagd vinden. We krijgen er het schaamrood niet van op de wangen! Vieth verrast ons vandaag ook vanwege zijn piepjonge begeleiders. Hun gemiddelde leeftijd is twintig, maar ze etaleren allen een haast perfecte beheersing van hun instrument. De pianist – zeer bedreven in snelle boogies – kaapt de publieksprijs weg.

Tom Vieth is een duidelijke liefhebber van Chicagoblues en in de windy city maakte hij trouwens opnames met Rockin' Johnny Burgin. Vandaar de connectie. Ook Hein Meijer leerde Johnny Burgin in Chicago kennen. In 1992, toen Johnny op de Delta Fish Market speelde. Zouden we er onze kop op mogen verwedden dat dit met Taildragger was? We zullen het Johnny eens vragen. Feit is wel dat beide heren na die eerste ontmoeting elkaars spoor bijster raakten, tot ze mekaar onlangs weer tegen het lijf liepen. Ze haalden de vriendschapsbanden opnieuw aan en meteen resulteerde dit in de samenwerking die wij vandaag mogen ervaren.

Johnny Burgin leerde het vak van de oude meesters in Chicago's West Side. Alvorens halfweg de jaren '90 zijn eigen carrière uit te bouwen, speelde hij o.a. met Taildragger, Sam Lay en Pinetop Perkins. En hij is overduidelijk een groot bewonderaar van Magic Sam. Ja, akkoord, toegegeven, hij is een bleekneus. Maar niet zomaar een bleekneus. Neen, hij ademt de sound van de West Side in en uit. In oktober 2013 was Johnny hier al eens in de Gouden Leeuw, als begeleider van Taildragger (tijdens een double bill met Mud Morganfield). Toen speelde hij in functie van de frontmannen, maar vandaag is hij zelf de ster.

Little Boogie Boy zwengelt de boel behendig aan, zijn natuurlijke flair en uitstraling laten niemand onberoerd en Johnny zingt al heftig 'Hoochie Mama' mee, ook al is hij nog niet aan de beurt. Met 'Cold Chills' trapt hij zelf af en wat volgt, is een twee uur durende stomende set boordevol variatie, speelplezier en bewondering in tweerichtingsverkeer tussen Johnny en Hein. Die twee zitten echt wel op dezelfde golflengte en ze gunnen elkaar zowel het licht in de ogen als de gratie van het publiek. Het hoogtepunt van de show is een alles verpletterende instrumentale versie van 'House Of The Rising Sun' waarin Johnny excelleert zoals alleen de allergrootsten dit kunnen. Mooie momenten zijn ook die waarin hij simultaan gitaar en harmonica speelt – met o.a. een schitterende vertolking van Jimmy Reeds 'Honest I Do'. Of de magistrale boogie van wel tien minuten, aan het eind van de set, én dan nog een toegift waarin Burgin zowaar nog meer eerbetoon brengt aan zijn idool, Magic Sam.

Het is weer fijn vertoeven geweest bij de jongens van Blues Dongen en deze feestelijke uurtjes Chicagoblues zijn de verre verplaatsing meer dan waard geweest. We kijken al reikhalzend uit naar ons volgende bezoek aan De Gouden Leeuw en hebben trouwens halvelings al een datum in ons hoofd...

Franky Bruneel

reageer op dit artikel

terug naar de index van de concert- en festivalrecensies

  • Naast de concert- en festivalverslagen op deze website is Back To The Roots sinds 1995 het meest complete en veelzijdige tijdschrift voor blues en verwante muziekstijlen. Vijf keer per jaar brengen we u nieuws, achtergrond, interviews, reportages, cd- en dvd-recensies, boeken, de meest complete blueskalender, enz... Nog geen abonnee? Klik hier voor meer info.
     

    
      foto's:
      ©
Franky Bruneel

      _____________________