|
||
|
Wat waren we teleurgesteld toen we te horen kregen dat het geplande concert op 27 februari, om nog steeds onbekende reden, werd uitgesteld naar juni. We hadden er ons zo op verheugd om Nathaniel Rateliff en zijn Nachtzweters nog eens aan het werk te zien, nadat we in november vorig jaar getuige waren geweest van zijn allereerste Belgische passage in het bovenzaaltje (de Club) van de AB in Brussel. Ik moet eerlijk bekennen dat ik volledig in de ban raakte van de man vanaf het eerste moment dat ik hem bezig hoorde. Daarvoor was hij ook voor mij een nobele onbekende... Het moet ergens augustus vorig jaar zijn geweest. Zijn titelloze cd, uitgebracht op het befaamde Stax-label, was blijkbaar pas uit en hij was te gast in het populaire Amerikaanse praatprogramma 'The Tonight Show' met Jimmy Fallon. Zijn optreden aldaar ging niet onopgemerkt voorbij. Hij speelde er live zijn hitsingle ‘S.O.B.’ en kreeg hiervoor verdiend een staande ovatie van het aanwezige publiek. Het filmpje ging viraal en toen ging de bal aan het rollen. Wat maakt dan zijn muziek zo speciaal? Wel zijn muziek klinkt zo aanstekelijk en is uitermate dansbaar. Je wordt er gewoon vrolijk van. En zeg nu zelf, dat willen we toch allemaal? Nathaniel Rateliff die voordien aan de bak kwam als tuinier en singer-songwriter met wisselend succes, zo toerde hij ooit in het voorprogramma van Mumford & Sons, schiet nu samen met zijn band The Nightsweats recht in de roos. Zij slagen erin om een nieuw genre te creëren. Zij combineren countrypop met soulinvloeden en komen zo tot een frisse mengeling songs die als het ware blijven plakken in je hoofd. Ook vanavond in een bloedhete – het luchtcirculatiesysteem had het begeven - en uitverkocht Depot doen Rateliff en zijn band wat van hen wordt verwacht. Moeiteloos palmen zij iedereen in met hun simpele maar oh zo geniale songs. Al vanaf de opener ‘The Intro’ is het prijs. Bijna al zijn songs uit zijn titelloos debuutalbum komen aan bod en ook enkele nieuwe dingen die het beste doen vermoeden. De hoogtepunten volgen mekaar in rotvaart op. Het publiek zingt ‘I Need Never Get Old’ massaal mee en in het nummer ‘Shake’ kan Nathaniel lekker loos gaan op zijn gitaar. Samen met bassist Joseph Pope III, toetsenist Mark Shusterman, drummer Patrick Meese, gitarist Luke Mossman en blazers Andy Wild en Wesley Watkins weet hij als geen ander hoe je een feestje in gang moet trekken. Wat me ook opvalt, is dat Nathaniel vandaag, in tegenstelling tot de vorige keer in Brussel, zich meer profileert als frontman en meermaals het publiek toespreekt tussen de nummers door, wat de show ten goede komt. Deze band is op heel korte tijd als een komeet naar boven geschoten en hun toerschema neemt monsterlijke proporties aan. Elk groot evenement, van Werchter over Glastonburry tot het New Orleans Jazz & Heritage Festival staan te drummen om Rateliff op de affiche te krijgen. Het succes is hen van harte gegund. Het leven van de voormalige tuinman zal wel duchtig door elkaar zijn geschud. Maar tevens schuilt daarin het gevaar dat het project te snel te groot is geworden en dat het hele doen en laten van de band wordt bepaald door gewiekste zakenmensen die het niet altijd even nauw nemen met de creativiteit van een artiest. Want hoe gaan de zaken evolueren als het eens wat minder goed gaat? Wat met de immense druk die op hun schouders komt te liggen bij het maken van hun tweede album? Allemaal vragen waarop we in de toekomst antwoorden zullen op krijgen. Maar voorlopig is er nog geen vuiltje aan de lucht. Alle handen gaan mooi op mekaar als hij zijn grootste hit ‘S.O.B.’ als laatste nummer in een inmiddels oververhitte zaal smijt. Het neuriënde refrein en ritmisch handgeklap blijft weerklinken tot lang nadat de muzikanten van het podium zijn verdwenen. Onder luid applaus worden de heren teruggeroepen en brengen ze het aan The Band schatplichtige ‘The Shape I’m In’ als bisnummer. Wat kan het leven toch simpel mooi zijn. Muziek verzacht de zeden. Inderdaad, niets dan lachende, blije en goedgezinde gezichten die de Leuvense muziektempel verlaten. Het helse onweer dat boven ons ondertussen is losgebarsten kan ons maar matig interesseren. Wij hebben onze portie muzikale zaligheid en geluk weer gekregen en kunnen er weer tegenaan. Wie Nathaniel Rateliff & The Nightsweats aan het werk wil zien kan naar Rock Werchter of wachten tot 7 november want dan is hij te gast in de grote zaal van de AB in Brussel. Mijn kaartjes zijn alvast gereserveerd. Wim 'Huibbe' Huybrechts
terug naar de index van de concert- en festivalrecensies
|
foto's: © Freddy Vandervelpen _____________________
|