|
|
||
|
|
 Chris
Cain, uit California, heeft zijn geliefde territorium even verlaten,
dankzij het Nederlandse King Bee Music Agency. En op zondag 25 maart
heeft Comptoir des Arts in Brugge zowel habitués als kenners verwelkomd
voor het laatste concert van de tournee. Comptoir des Arts is een
keldercafé met een mooie houten inrichting, gesitueerd in de
ondergrondse van een historisch gebouw. De maximale capaciteit voor hun
juke joint-sessies is negentig personen.Chris Cain werd onberispelijk begeleid door bassist Walter Cerasani en drummer Lorenzo Poliandri van de Italiaanse Luca Giordano Band en de Praagse toetsenman Ján Kořínek. Chris Cain zweette zijn gesofisticeerde blues uit op de Gibson Les Paul. Zijn stijl? Door jarenlang oefenen – hij is er nu 62 – heeft hij zich als initiële textuur een vermenging van B.B. en Albert King eigen gemaakt. Er zijn ook waardige jazzy bijdrages à la Robben Ford (zonder daarin echter te overdrijven) en de invloeden die hij opdeed tijdens het frequenteren van de academie van San Jose, de stad die ook de achterban van Albert Collins heeft gevormd.  Het
is net die mix van stijlen die de rijkdom van Cains muziek bepaalt. Er
zijn lange solo's, zeker! Maar ze zijn intens – niet vanwege het volume
–, gevarieerd en dankzij zijn muzikale vorming ook voorzien van veel
onverwachte akkoorden. Cains muziek is ook geïnspireerd. Zo heeft hij
ook dankbaar gebruik gemaakt van de aanwezige elektrische piano, vooral
in het tweede bisnummer. Na een eerste bis op gitaar, zette Chris zich
aan de piano voor een down home blues in midtempo en in duo met de
hammondspeler. Het was lang geen opeenvolging van boogiecliché's zoals
veel uitvoerders ons steeds verplicht laten ondergaan. Tot slot heb ik
de mooiste woorden gespaard voor mijn conclusie: Cains stem, zijn
accent, zijn uitspraak en natuurlijke tonaliteit... Sluit jouw ogen en
je hoort een bluesman, geen imitator. En dát is op zich al opmerkelijk.André Hobus
(vertaling: Franky Bruneel) terug naar de index van de concert- en festivalrecensies
|
foto's: © Franky Bruneel _____________________
|
