Bai Kamara Jr & The Voodoo Sniffers
Theater Marni, Brussel - 23 januari 20209

Het is ondertussen zowat dertig jaar geleden dat Bai Kamara Jr in Brussel aankwam. Niet als 'sans-papiers' maar als zoon van een ambassadeur. Een comfortabele uitgangspositie weliswaar maar wat zijn carrière als muzikant betrof, moest hij hier helemaal van nul beginnen. En dat deed hij met volharding. Aanvankelijk door streetbusking en alle jamsessies af te schuimen. Geleidelijk werd zijn naam bekender in het Brusselse clubcircuit maar ook daarbuiten. Met cd’s als ‘Disposable Society’, ‘Urban Gipsy’ en vooral ‘The Mystical Survivors And Some Rare Earthlings’ belandde hij in de subtop. Poney Gross van Zig Zag Management (Walter Hus, Belem & The MeKanics, Trio Trad, BJ Scott) zag ondertussen het potentieel in van de zanger-gitarist en nam hem onder zijn vleugels. ‘Salone’ zou wel eens de internationale doorbraak kunnen zijn van de uiterst sympathieke drieënvijftigjarige Kamara Jr, zeker als we hem afrekenen op het concert in Theater Marni dat meteen ook de officiële cd-presentatie was.

Kamara Jr stak voor de gelegenheid, net zoals op de hoes, in een strak pak. Zijn begeleidingsgroep (eveneens stijlvol gekleed) bestond uit drummer en percussionist Boris Tchango (Togo), bassist Désiré Somé (Burkina Fasso) en gitaristen Tom Beardslee (USA) en Julien Tassin (B). Deze laatste maakt tegenwoordig furore in jazzkringen met zijn trio (Dré Pallemaerts, Nicolas Thys) en de recente soloplaat ‘Momentum’.

De titel van het album ‘Salone’ verwijst naar Sierra Leone, het geboorteland van Kamara Jr waar hij woonde tot zijn vijftiende. Wanneer je ginder in noordoostelijke richting de grens oversteekt en Guinee doorkruist, kom je terecht in Mali, de thuishaven van de Afrikaanse bluesgod Ali Farka Touré. En dat is ontegensprekelijk een van Kamara Jr's grote voorbeelden. Dat geeft hij trouwens grif toe. Live was die referentie een paar keer uiterst expliciet zonder dat hij in inspiratieloos kopiëren verviel. Het was vooral telkens een bewijs dat hij ook akoestisch zijn boodschap weet over te brengen. Een boodschap die gelukkig niet alleen beperkt bleef tot relatiesituaties, ook al kwamen die aan bod, zij het op een uiterst persoonlijke manier. De man heeft ondertussen ook zijn eigen gezin, wat hem zowel inspiratie als beslommeringen bezorgt. Een spitant voorbeeldje hiervan was het verhaal van zijn dagelijkse ochtendrush om tijdig met zijn kinderen de school te bereiken (‘Morning School Run Blues’). Als ambassadeur van Amnesty International is hij eveneens gevoelig voor het sociaal, politiek en economisch onrecht dat ons omringt. Onderwerpen die hij aansneed in verschillende (nieuwe) nummers waaronder ‘For The Promise Of Gold’, ’Naked Girls On The Merry Go Round’ (waarin hij hypocrisie hekelt) en ‘Homecoming’ (een bezoek aan zijn land na de burgeroorlog).

Bai Kamara Jr is bovenal een entertainer 'pur sang' met een podiumprésence die respect afdwingt. Als een ware voodoomeester houdt hij zijn publiek over heel de lijn in trance. Hij kadert zijn materiaal goed in door middel van korte anekdotes. En dan heb je zijn begeleidingsgroep die de accenten plaatst. Dat gebeurt al eens akoestisch maar meer dan regelmatig met de nodige panache en stevige inzet. Om Kamara Jr's woorden te gebruiken: “A little rock and roll never hurts”. Hij hield zich aan zijn woord met onder meer stomende versies van ‘Grown Man’ (John Lee Hooker-boogie onder hoogspanning) en ‘Fortune’ (waarbij gitarist Beardslee volleerd door de knieën ging om zo een korte solo ten beste te geven). Het ganse concert zat op die manier boordevol verrassende momenten zodat je de set nooit kon vastpinnen op een welomlijnde stijl. Je hoorde blues, (psychedelische)rock, swamppop, New Orleans second line, soul en zelfs een countryshuffle, alles telkens perfect gedoseerd en wars van alle clichés. Het hek geraakte helemaal van de dam toen hij bij het laatste bisnummer ‘Lady Boss’ de dames uitnodigde om op en rond het podium te komen dansen. Theater Marni werd plots omgetoverd in een heuse juke joint. Roots & rhythm à gogo.

Met een dergelijke liveshow en vooral de sterke songs verdient Bai Kamara Jr zijn plaats op de affiche van de grote festivals. In Puurs (Duvel Blues, 30 mei) hebben ze dat goed begrepen.

reageer op dit artikel

terug naar de index van de concert- en festivalrecensies

• Naast de concert- en festivalverslagen op deze website is Back To The Roots sinds 1995 het meest complete en veelzijdige tijdschrift voor blues en verwante muziekstijlen. Vijf keer per jaar brengen we u nieuws, achtergrond, interviews, reportages, cd- en dvd-recensies, boeken, de meest complete blueskalender, enz... Nog geen abonnee? Klik hier voor meer info.
  
  

• fotogalerij

      _____________________