|
||
|
Ruim een half jaar later staat de tweede coronagolf voor de deur, maar de dertig aanwezigen willen dit bluesfeestje onder geen beding missen. 'Devil Woman' zorgt voor een aftrap met verve. Sjors Nederlof zit er meteen lekker in, The Shack staat onmiddellijk op zijn kop. Het vuige harpspel van Big Pete is niet van de lucht en de ritmesectie met Jody Van Ooijen en Roelof Klijn doet de rest. Het wordt een memorabele middag, zo belooft deze start. 'Time to Cry' zorgt voor de broodnodige emotie, de band is op dreef. Roelof Klijn staat te bassen alsof het voorlopig de laatste keer is en trekt alles uit de kast. The Red Devils worden wederom geëerd, hoe kan het ook anders. Nog maar drie jaar geleden stond Big Pete met de ex-bandleden in Raalte op Ribs & Blues en elders, maar ook in het voorprogramma van ZZ Top. Het is goed toeven buiten, waar de tent het geniepige windje van over het water tot stoppen brengt. Sjors Nederlof gooit er heerlijke gitaarsolo’s vol beleving uit, afgelost door Pete op harp en andersom. 'Big Pete’s Boogie' neemt bezit van The Shack en de harp van Pieter schalt heerlijk over de Schipholdijk. Jody's aanpalende drumsolo richting sluitingstijd wordt enthousiast ontvangen en staat als een huis. Big Pete schraapt zijn laatste restje lucht bij elkaar voor nog een vuige solo. We hebben een uitstekende middag gehad. Oude bluesmannen worden geëerd. Geniet van de plaatjes voor diegenen die er niet bij konden zijn en hou deze gasten in de gaten. Hopelijk komt er nog eens van om een tweede plaat te pennen. Ze hebben het in zich... Paul Scholman
terug naar de index van de concert- en festivalrecensies
|
foto's: © Paul Scholman
|