Barrelhouse
Heyhoef Backstage, Tilburg (NL) - 18 december 2021

Gelukkig is het de organisatie van Heyhoef Backstage gelukt om Barrelhouse te strikken ter vervanging van de B.B. King Experience. De ene legende in ruil voor de andere, zullen we maar zeggen. Als fan en bluesliefhebber heb ik deze band gevolgd sinds de tijd dat ze met Albert Collins mochten toeren. Tot op heden luister ik af en toe eens naar 'Mean Old World', een van hun laatste cd's. Ik zweer het, de tranen liepen spontaan over mijn wangen door de emotie in de legendarische stem van Tineke Schoemaker en de tekst koppelend aan de huidige pandemie. We zijn trots op de organisatie van de Heyhoef omdat ze Barrelhouse er lieten spelen. Vol verwachting en spanning trokken we er dus op deze vroege middag heen.

Line-up:

  • Tineke Schoemaker: zang
  • Johnny LaPorte: gitaar
  • Guus LaPorte: gitaar
  • Han van Dam: piano
  • Bob Dros: drums
  • Jan Willem Sligting: basgitaar, contrabas, accordeon
De sfeervolle zaal binnenkomend, kon het al niet meer stuk. Ongeveer honderd bezoekers waren getuige van de start met 'Bring It On Home', waarin Tinekes stem de toon zette voor een show die zijn weerga niet kent. Achteraf hoorden we dat de band lang niet had gespeeld, maar dat was niet echt te merken. Heel af en toe was er een klein misverstandje maar als je al sinds 1974 in dezelfde bezetting speelt, voel je elkaar blindelings aan. Het was mooi om te zien hoe alles kundig werd opgevangen.Wat was het heerlijk om deze veteranen weer aan het werk te zien en te genieten van alles wat er gebeurde op het podium. Wat ons ook in positieve zin opviel, was hoe ongelooflijk knap het is dat de twee gitaristen niet alles vol speelden maar de kunst van het weglaten aardig demonstreerden. 'Less is more'. Natuurlijk ging er af en toe ook flink gas op. Een mooi moment was toen Tineke een aankondiging maakte en kort sprak over het ouder worden terwijl een onvervalste flinke rocker werd ingezet waarbij even Tielman-achtige grappen en grollen voorbijkwamen. Maar op zijn tijd kon je ook een speld horen vallen. Zo ingetogen werd er gespeeld en aandachtig geluisterd.

Willie Dixons 'Spoonfull' kreeg een fantastische uitvoering waarbij het publiek flink het refrein probeerde mee te zingen.Zeer fraai was ook het akoestische begin van de tweede set, met meerstemmige zang. De sfeer kwam er goed in en had de band de kans gehad om drie uur te spelen, hadden ze dat zeker gedaan. Maar helaas moest het om vijf uur afgelopen zijn en kwam er een einde aan deze bijzondere middag en de golf aan emotie en muzikale hoogtepunten. Nog één extraatje kregen we in de vorm van een gastoptreden van Janne Timmer van Harlem Lake. Nog één keer gingen alle registers van de band en de vocalen open. Wat restte, was een staande ovatie voor de terecht zeer trotse rasmuzikanten.

Complimenten aan John Maes en het hele team van de Heyhoef Backstage die het toch maar presteren om door te gaan terwijl het soms niet eens had gekund. Een knap staaltje in deze tijd. Laten we al die momenten koesteren...

Stef Smit



reageer op dit artikel

terug naar de index van de concert- en festivalrecensies

  • Naast de concert- en festivalverslagen op deze website is Back To The Roots sinds 1995 het meest complete en veelzijdige tijdschrift voor blues en verwante muziekstijlen. Vijf keer per jaar brengen we u nieuws, achtergrond, interviews, reportages, cd- en dvd-recensies, boeken, de meest complete blueskalender, enz... Nog geen abonnee? Klik hier voor meer info.