|
|
||
|
|
Gelukkig
hebben mensen de Heyhoef nog weten te vinden
ondanks het benauwde veel te warme weer want
wat deze elfkoppige band liet horen was van
een zeldzame kwaliteit! Het had drukker mogen
zijn maar dat kon de pret niet drukken. Al
lang voor de deuren openden, stonden de mensen
buiten te wachten. En ze kregen waar voor hun
geld want de band stond op stoom, voor zover
dit nog nodig was. Het was geweldig om te zien
en te horen hoe deze band onder de bezielende
leiding van Floor Kraayvanger het publiek
imponeerde. Dat publiek gaf vanaf het begin de
nodige respons om een wervelend feestje te
laten plaatsvinden. Maar
vandaag dus in de Heyhoef. Vanaf het begin is
alles perfect. De geluidsmensen hebben het prima
voor elkaar, wat met zo'n grote bezetting niet
evident is. Dat buiten de kraaien van het dak
vallen door de warmte weerhoudt Floor
Kraayvanger er niet van om er stevig tegenaan te
gaan, waarvoor alle respect. Onder deze
omstandigheden en met alle lampen aan, zal het
op het podium geen pretje zijn geweest.
We dachten dat het allemaal niet veel mooier kon, maar op het einde van de tweede set kwam Otis Reddings 'I've Been Loving You Too Long' voorbij. Het werd een ongelooflijk mooie en ingetogen versie met een prachtige pianopartij en een vocaal hoogstandje waarbij je een speld kon horen vallen. Het ademloze publiek begreep dat hier iets bijzonders gebeurde. En zo kwam er een einde aan een memorabel optreden op deze prachtlocatie. Nu houdt de Heyhoef een zomerstop en op 11 september begint het nieuwe seizoen met het Better Get Hit Festival met The BluesBones, Catfish en Mell & The Vintage Future. Stef Smit terug naar de index van de concert- en festivalrecensies Naast de concert- en festivalverslagen op deze website is Back To The Roots sinds 1995 het meest complete en veelzijdige tijdschrift voor blues en verwante muziekstijlen. Vijf keer per jaar brengen we u nieuws, achtergrond, interviews, reportages, cd- en dvd-recensies, boeken, de meest complete blueskalender, enz... Nog geen abonnee? Klik hier voor meer info.
|
foto's: © Hans Kusters
|
Even terug naar het
ontstaan van deze prachtband. Na jaren te hebben
genoten van de band Superfloor ontstond in 2014
het idee om een tribute te maken aan Etta James.
Vanaf het begin werd dit groots aangepakt met
een minstens elfkoppige band met blazers,
achtergrondzangeressen en zelfs attributen als
echte oude zaallampen die destijds werden
gebruikt en waarvoor zelfs speciale
stroomvoorzieningen nodig waren. Ik ben er nog
steeds erg trots op dat het in de begindagen was
gelukt om de band als headliner op het
bluesfestival in Breda te krijgen in de Bel Air
waar wel meer legendarische optredens
plaatsvonden. Het dagblad De Stem heeft er toen
een hele pagina aan besteed. De jaren hierna
kreeg het jazzfestival in Breda ook lucht van de
kwaliteit en inmiddels speelden ze in 2022 voor
de derde of vierde keer op dit festival. 
Wat een ongelooflijke
stem heeft Floor Toch. Ga er maar staan om het
repertoire van de legendarische Etta James aan
te pakken! De toon wordt gelijk gezet met 'Dance
With Me Henry' waarop alle vocale registers
worden opgengetrokken de de band gelijk op alle
fronten los gaat. Ik zag de mensen om me heen
goedkeurend knikken en duimen opsteken. Ik had
ze buiten al verteld wat ze konden verwachten en
bleek dat velen de band nog niet kenden. Wat
leuk dat er weer nieuwe fans bijkomen. In de set
passeren ware pareltjes waaronder uiteraard veel
Etta James-klassiekers maar bijvoorbeeld ook een
hele mooie versie van Willie Dixons 'Spoonful'
dat Etta in 1961 meer bekendheid gaf. Ook Lilian
de Jong en Marloes Borman konden hier hun vocale
krachtpatserij etaleren.