|
||
|
Het
is een koude vrijdagavond als we de warme
gezelligheid van de Hnita hoeve te
Heist-op-den-Berg binnenwandelen. Vanavond is
hier Dom Martin voor het eerst in België te
beluisteren met een akoestische set, en dit in
een volledig hernieuwde Hnita Jazz Club. De
zaal is meer dan goed gevuld. In 2018 en 2019
mochten wij al kennismaken met Dom Martin op het
Rory Gallagher Festival in Ballyshannon,
Ierland. De in Belfast geboren en getogen
gitarist demonstreerde toen al overduidelijk dat
zijn grootste troeven zijn ongeëvenaarde
gitaarspel en doorleefde, schurende stem zijn.
Dom heeft op jonge leeftijd al twee prestigieuze
Blues Awards in zijn kast staan. In 2019 een
European Blues Award en in 2020 de British Blues
Award voor beste akoestische act. Dom Martin
debuteert in 2019 overweldigend met 'Spain To
Italy', een album vol krachtige bluesrock. In
2021 brengt hij het livealbum 'Live At The
Harlington' uit. Hiermee wordt hij ook
genomineerd voor 'Blues Album Of The Year'
tijdens de UK Blues Awards. Vorig jaar kwam het
studioalbum 'A Savage Life' uit. Met 'Best Album
of The Year, Blues Vocalist Of The Year, Best
Blues Band Of The Year, Blues Instrumentalist Of
The Year, Acoustic Blues Artist Of The Year' is
hij de eerste die voor vijf categorieën is
genomineerd voor de Britse Blues Awards. Dom
groeide op in de straten van Belfast in een
jeugd doordrongen met alcohol en drugs. Als
(zeer) jonge tiener wordt hij de drinkpartner
van zijn vader en wanneer zijn broer later in de
gevangenis belandt, begint Dom zijn
overlevingszoektocht door de straten van de
Noord-Ierse hoofdstad. Muziek wordt zijn
reddende uitlaatklep. Genoeg inspiratie dus voor
goede, soms pakkende songs.
Belfast is al langer
gekend als kweekvijver voor muzikaal talent en
aan die reputatie wordt met Dom Martin opnieuw
een vervolg gebreid. Zijn gitaarharmonieën
pakken je helemaal in en dringen door tot diep
in je onderbewustzijn, om je daar ten volle te
raken. Nooit eerder was iemand zo intiem met
zijn publiek. Afwisselend spelend op zijn
resonator en akoestische gitaar brengt hij eigen
werk samen met covers. Beginnen doet hij met
'Religion', om over te gaan naar 'Mercy', een
song die hij schreef nadat hij stiekem een
slaapplaats had bij een onwetende vriend. 'Easy
Way Out' gaat over zijn druggebruik op
dertienjarige leeftijd! Gelukkig ligt dit leven
al lang achter hem. Met 'Cavatina Cowboy' brengt
hij het publiek in de filmsfeer van The Deer
Hunter, een compositie van John Williams. Met
'The Easy Blues' start Dom na een korte pauze
weer sterk. Hij speelt dit pianomelodietje van
Jelly Roll Morton op wonderlijke wijze op
gitaar. Als één van de hoogtepunten noteren we
'Last Train And Ride' van Ralph McTell. Met 'As
The Crow Flies', 'Bankers Blues' en 'Alcohol'
brengt hij het verwachte vleugje Rory Gallagher
in zijn setlist.
Prima
optreden van deze jonge kerel met zijn oude
ziel. Geweldige gitarist, geweldige vent. Wij
denken dat iedereen tevreden naar huis is
teruggekeerd na afloop van dit schitterende
concert. Grote kans dat Dom Martin een graag
geziene gast gaat worden op de komende
festivals. Maxim Stevens terug naar de index van de concert- en festivalrecensies Naast de concert- en festivalverslagen op deze website is Back To The Roots sinds 1995 het meest complete en veelzijdige tijdschrift voor blues en verwante muziekstijlen. Vijf keer per jaar brengen we u nieuws, achtergrond, interviews, reportages, cd- en dvd-recensies, boeken, de meest complete blueskalender, enz... Nog geen abonnee? Klik hier voor meer info.
|
foto's: © Matthieu Vanhove & Maxim Stevens
|