|
||
|
Zonder verpinken
herschikken we de planning voor ons weekend want
hiervoor tuffen we maar al te graag een uurtje
zuidwaarts. Le Club Zapi'ng is eigenlijk een
pizzeria maar al ruim 32 jaar schuiven Franck
Orts en zijn team regelmatig de tafels aan de
kant om plaats te maken voor een trouwe schare
bluesliefhebbers die hier komen smullen van
intieme kwalitatieve bluesconcerten. De vele
foto's aan de muren vormen samen een bijzonder
indrukwekkend palmares... "Ja,
euh... ik kreeg plots weer zin om blues te
gaan spelen", vertelt Marc ons voor
aanvang van het optreden. "Maar de stress en
de druk van een eigen band te moeten runnen,
kan ik eigenlijk wel missen. Big Pete had mij
al een paar keer gevraagd om mee te spelen en
dat viel verdorie niet mee. De eerste keer
kreeg ik niets gespeeld. Niets! Kun je je dat
voorstellen? Maar de goesting was er wél weer.
Ik had geen instrumenten meer, dus heb ik me
maar twee goedkope Chinese gitaren gekocht..." Misschien vraagt u
zich af waarom we dit laatste detail expliciet
vermelden, maar we gaan u meteen uitleggen
waarom dat iets terzake doet. De band trapt af
met 'Back Scratchin'' en 'You're The One' (Jimmy
Rogers). Het is de eerste keer dat Pete en Marc
met deze Franse ritmesectie spelen, maar het
klikt. Enfin, we drukken ons ietwat zachtjes
uit. Eigenlijk staat het als een huis! Marc
zoekt behendig zijn positie, afwisselend als
begeleider en in – voorlopig nog – bescheiden
maar mooi afgebakende solo's. Het gaat een
versnelling hoger in Sonny Boy Williamsons 'Too
Young To Die'. Big Pete zingt en blaast krachtig
en overtuigend en in Marcs 'muscle memory' keert
de vingervlugge behendigheid terug. Het riffje
van Little Walters 'Tell Me Mama' blijkt zelfs
nog stevig verankerd. En dan... fuck zeg! Ze
spelen 'Early In The Morning' van Muddy Waters
en Marc klinkt godverdomme als Otis Rush. Geloof
het of niet, maar even wellen vreugdetranen op,
want dit is de Marc Tee zoals we hem kennen van
vroeger. En dit is waarom die Chinese gitaren
wél ter zake doen, want het maakt dus geen reet
uit op welk instrument je speelt; het zijn de
vingers van een meester die de klank bepalen!
Hebben wij ooit al eens zoiets geschreven over
een Belgische gitarist? We kunnen het ons niet
onmiddellijk voor de geest halen. En ja hoor,
Marc pleurt er zijn eigen briljante versie van
'I Can't Stand The Rain' uit. Nu hij zich aan
één van zijn 'signature songs' waagt, weten we
het wel zeker. The legend is back! Na een korte pauze is
de tweede set al net zo bezielend. Pete zet
zowel vocaal als op harmonica een sterke
prestatie neer in Junior Wells' 'Come On In This
House' en naast bassist Mig, een rots in de
branding, valt ons ook het speelplezier bij
drummer Fabrice op. We kennen hem natuurlijk van
zijn collectief Soul Shot (onlangs nog op
tournee met Curtis Salgado) maar vandaag vinden
we hem subliem. Een goede shuffle is belangrijk,
maar een drummer moet voor ons kunnen variëren
op alle potten, pannen en deksels die hij bij
heeft. Marc geeft ons nog meer Otis Rush in
'Love Me Or Leave Me'. Hij komt op gitaar wel
heel dicht in de buurt, geloof ons. Het publiek
reageert enthousiast en iedereen is intens
gelukkig omdat Tee terug is. Dat hij na ruim
tien jaar niet te hebben opgetreden even de
tekst van 'Little By Little' kwijtspeelt, wordt
hem door niemand, maar dan ook niemand kwalijk
genomen. Hij heeft ons vandaag zoveel moois
gegeven. Allez, hopla, duidelijk in the mood en
de goede spirit weer helemaal beet, gooit hij er
aan het eind van het optreden nog een priemende
versie van Lazy Lesters 'I Hear You Knocking'
tegenaan. Ja, hallo! We zullen ons tripje naar
Grande-Synthe niet licht vergeten. U moet Le
Club Zapi'ng maar eens Googlelen, want af en toe
passeert daar schoon volk. Daar zien ze ons
zeker nog terug! Franky Bruneel terug naar de index van de concert- en festivalrecensies Naast de concert- en festivalverslagen op deze website is Back To The Roots sinds 1995 het meest complete en veelzijdige tijdschrift voor blues en verwante muziekstijlen. Vijf keer per jaar brengen we u nieuws, achtergrond, interviews, reportages, cd- en dvd-recensies, boeken, de meest complete blueskalender, enz... Nog geen abonnee? Klik hier voor meer info.
|
foto's: © Franky Bruneel
|