|
||
|
Bij aankomst heette organisator Johan Meurs ons welkom op de achtste editie van het rockabillyfeest. In een bomvolle zaal waren de Nederlandse Bad Back Bones reeds goed op dreef. Deze jongens leunen heel dicht aan bij de authentieke rockabilly en rock-'n-roll, zodanig dat zij zelfs neefjes zouden kunnen zijn van The Stray Cats. Net als bands uit de jaren '50 hebben zij een staande drummer die sporadisch de vocalen voor zijn rekening neemt. Muzikaal zat het helemaal snor met een solide ritmesectie en spetterende gitaarpartijen, waarvan 'Hip Shaking Mama' het mooiste bewijs vormde. Alhoewel de jongens nog maar anderhalf jaar in deze bezetting de podia onveilig maken, lieten zij een geweldige indruk na!
Top
of the bill was de Amerikaan Sleepy LaBeef. Reeds een halve eeuw
staat deze man op podia overal ter wereld en menig maal deelde
hij de affiche met o.a. Elvis Presley, Roy Orbison en Carl
Perkins. Artiesten als Brian Setzer en Bruce Springsteen noemen
LaBeef steevast als één van hun invloeden. De man is 75 jaar
oud, maar éénmaal de Epiphone Flamekat omgord, doet hij de
fifties, en met name de Sunperiode, fenomenaal herleven.
Bovendien geeft zijn lage stem een bijzonder cachet aan songs
als 'Hello Josephine', Slim Harpo's 'Raining In My Heart', 'Big
River' van Cash, 'Too Much Monkey Business', en zo kunnen we nog
wel e
Westerhoven Rocks is een sfeervol festival, misschien nog te
weinig bekend in België, maar een must voor iedere
rockabillyfan. En het mag gezegd dat organisator Johan van Meurs
hiermee een prachtig initiatief in handen heeft. Hij bewees dat
het niet steeds ronkende namen moeten zijn waarmee je een
geslaagd feestje kan bouwen, maar ook dat een goed geoliede
organisatie en een fantastisch zaalgeluid onontbeerlijk zijn
voor het welslagen hiervan. Bedankt Johan en… till next year! Lambert Smits
|
foto's: © Lambert Smits van boven naar onder: - Bad Back Bones - het publiek - Sébi Lee - Sleepy LaBeef
__________________
|