Rootsnight 6
De Warande, Turnhout - 1 februari 2014
Voor
de zesde maal op rij organiseerden vzw Grasshopper en De Warande deze
Rootsnight. Met artiesten uit Duitsland, Nederland en Portugal op het
podium, straalde deze editie niet alleen een internationale sfeer uit,
maar ook op muzikaal vlak was er voor elk wat wils, zodat zelfs de meest
verwende muziekliefhebber aan zijn trekken kwam. Ook nu werd andermaal
duidelijk dat rock-'n-roll en rockabilly niet enkel een enorme
aantrekkingskracht uitoefenen op diegenen die de hoogdagen van deze
genres meemaakten, maar ook zij die na de fifties het levenslicht zagen
waren uitermate goed vertegenwoordigd. Vooraleer het eigenlijke feest
begon, bracht dj Dax ons met opzwepende fiftiesmuziek alvast in de
stemming.
The
Lonesome Drifters, een trio uit Duitsland, mocht stipt om half negen
het feestje op gang trekken. Een trio zonder drummer, maar enkel
bestaande uit staande bas, leadgitaar en akoestische slaggitaar, kom je
niet zo vaak tegen. Het moet echter gezegd dat het ontbreken van een
slagwerker zeker geen minpunt was. Op hun in 2011 verschenen cd 'From
The Backwoods' gaven deze heren reeds te kennen geen eendagsvliegen te
zijn. Duidelijk beïnvloed door het Sunrepertoire, weten deze Duitsers er
toch een eigen invulling aan te geven. Met nummers als o.a. 'Lover Boy',
'Treat Me Right' en 'Pretty Mama' waren Johnny Burnette, de vroege Elvis
en Johnny Cash nooit ver weg. Prima set!
Het
bluesluik werd ingevuld door The Rhythm Chiefs. Ooit waren zij de
jongste Nederlandse bluesband. Dat zij deze status reeds langs ontgroeid
zijn bewezen Dusty en zijn medestanders reeds meerdere keren. Naast hun
samenwerking met o.a. Ian Siegal houden zij ook de Chiefs motor nog
steeds draaiend. Zanger/gitarist Dusty Ciggaar, de drijvende kracht van
dit trio, liet switchend tussen ritme en lead, nog maar eens blijken wat
een fantastische gitarist hij wel is. Songs uit hun 'Ships Of Wonder',
met o.a. het mooie 'Breaks That Bottle', hebben de tand des tijds
moeiteloos doorstaan. En Dusty zou Dusty niet zijn als hij geen ode
bracht aan zijn grote inspirator Freddie King. Maar ook Willie Nelson
kreeg een passend eerbetoon met 'On The Road Again' waar Ciggaar
duidelijk te kennen gaf dat onderweg zijn van het ene optreden naar het
andere, zijn favoriete bezigheid is. Houden zo!
Top
of the bill waren de Portugese TT Syndicate. Deze, netjes
in maatpakken gestoken zevenkoppige band met drie blazers was
ongetwijfeld dé revelatie van deze Rootsnight. De flamboyante zanger
Pedro Serra legde zijn muzikanten het vuur aan de schenen. Hij gunde hen
geen moment rust. TT Syndicate wou en zou het publiek alle hoeken van De
Warande laten zien, zoveel was zeker. En lukken zou het! De energie die
zich op het podium ontwikkelde sloeg dan ook als een bom over op het
publiek. Hun mix van old school rhythm & blues, northern soul en rock
ging er als zoete koek in. En de heren kennen hun klassiekers. Meer nog,
ze doen deze songs op een wonderbaarlijke manier als het ware herrijzen.
Peggy Lee's 'Fever' en Picketts 'In The Midnight Hour' waren hiervan
staalkaartjes. En alsof dit alles nog niet voldoende overtuigend was,
sloten zij hun set af met een beklijvende versie van 'Right Now' van Mel
Torme. TT Syndicate kwam, zag en overwon!
Rond
middernacht kwam er een einde aan het livegebeuren en mocht dj Dax de
fakkel weer overnemen zodat deze vijfsterreneditie van de Rootsnight
langzaam kon uitdoven.
Naast de concert- en festivalverslagen op deze website is Back To
The Roots sinds 1995 het meest complete en veelzijdige tijdschrift
voor blues en verwante muziekstijlen. Vijf keer per jaar brengen we
u nieuws, achtergrond, interviews, reportages, cd- en dvd-recensies,
boeken, de meest complete blueskalender, enz... Nog geen abonnee?
Klik hier voor meer info.