|
||
|
Samen met onder andere Charles Bradley is Sharon Jones het boegbeeld van het New Yorkse Daptone Records. The Dap-Kings, de huisband, kennen we omdat ze voor het authentieke geluid op 'Back To Black' van Amy Winehouse en het album 'Out Of The Game' van Rufus Wainwright hebben gezorgd. De nieuwe cd was een jaar geleden gepland, maar Sharon werd ernstig ziek. De artsen stelden galwegkanker vast. Gelukkig werd dit in een vroeg stadium ontdekt, dachten ze. Maar niets bleek minder waar. In een interview dat ze in januari voor Humo gaf, zei ze: "Toen ze me opereerden, zagen ze pas dat er toch meer aan de hand was dan op het eerste gezicht. Ze namen mijn galblaas weg, de top van mijn pancreas en ongeveer 50 centimeter dunne darm. Ze hebben een nieuw galkanaal gemaakt, dat ze aan mijn maag hebben vastgemaakt. Ze hebben me helemaal opengelegd, van aan mijn borstbeen tot net boven mijn kruis. Maar ik leef!". In juni 2013, vlak na het herstellen van de operatie, kreeg ze nog een half jaar chemokuur om zeker te zijn dat eventuele kwaadaardige cellen verdwenen waren.
Souldiva Het licht gaat uit in de zaal en er weerklinkt een hilarisch kitscherig synthesizertunetje, waarna de Dap-Kings snel overschakelen op het warme organische sixtiesgeluid waarvoor ze bekend staan. De Kings, onder leiding van bassist, oprichter en mede-eigenaar van Daptone Records, Gabriël 'Bosco Mann' Roth, knallen er meteen twee uptempo soulsongs uit. Hiermee krijgen de twee achtergrondzangeressen, Saundra Williams en Starr Duncan, elk een zeer verdienstelijke showcase. Gitarist en 'emcee' Binky Griptite kondigt Sharon aan met dezelfde flamboyante overdreven bravoure en aanstekelijk enthousiasme zoals dat moet geklonken hebben omstreeks 1965 in bijvoorbeeld het Apollo Theater in New York. Daarop verschijnt de gekortwiekte en licht vermagerde Miss Jones met een grijns op haar gezicht die boekdelen spreekt. "Goedenavond Brussel", roept ze door de microfoon, "Ik ben terug, ik leef en ben kankervrij." En daarmee geeft ze de start voor een heerlijk soulfeest waarvan de vurige energie en levenslust afdruipen.
Tijdens de intro van 'Making Up & Breaking Up', moet ze nog even iets kwijt over haar recente lijdensweg. "Veel mensen zeggen mij dat ik te vlug aan het werk ben gegaan, maar weet je, dit geeft me zo'n energie, je kan het je wel voorstellen", zegt ze glimlachend. "Mijn haar groeide weer na de chemo en toen wist ik dat het tijd was om het podium weer te betreden!", schatert ze. Dansen
Tijdens een schitterende uitvoering van '100 Days, 100 Nights' raapt ze een jas op die iemand vooraan op het podium legde en voert daar een toreadordansje mee uit. De A.B. stoomt, iedereen tot op de laatste rijen en de twee balkons raakt oververhit. Uitzinnig schreeuwt het publiek om meer. Na enkele seconden is ze terug en bist met een gemeen bijtende versie van het openingsnummer 'Retreat', van haar laatste cd. Wie Sharon Jones nog niet kent, wat ondertussen onwaarschijnlijk lijkt, moet zeker een ticket kopen voor haar concert in het Depot in Leuven op 6 november.
Peter Jacobs terug naar de index van de concert- en festivalrecensies
|
foto's: © Peter Jacobs
___________________________
|