Shakedown Tim & Steven Troch - Tribute to Big Bill Broonzy
Hnita Jazzclub, Heist-op-den-Berg - 5 november 2022

Na een grondige renovatie heropende de Hnita Jazzclub in september 2022 opnieuw de deuren van de Hnita-hoeve. Het was sinds eind 2018 geleden dat op deze locatie de clubconcerten konden plaatsvinden. Gedragen door de sterk uitgebouwde vzw Hnita en zijn vrijwilligers, biedt de Hnita Jazzclub een stevige najaarsprogrammering met een dertigtal concerten. Jazz in zijn meest diverse vormen blijft de kern, maar ook indie, roots en blues vinden vanaf nu een thuis in de Hnita. Zo is er maandelijks een bluesoptreden. Wij trokken er op 5 november heen voor een thematische avond die volledig aan Big Bill Broonzy was gewijd.

Een eerbetoon aan Big Bill Broonzy was absoluut geen toevallige keuze. Ook deze avond kaderde immers in de activiteiten rond de heropening en wie heden en toekomst benoemt, gaat onvermijdelijk ook terug in de geschiedenis. De Hnita is de oudste jazzclub van de Benelux. De wortels ervan gaan terug tot in 1955, toen Juul Anthonissen met de Heistse Jazzclub concerten organiseerde in zaal Bergola. Datzelfde jaar was Big Bill Broonzy de allereerste Amerikaanse artiest die er kwam spelen. Velen zouden volgen, vooral dan de jazzlegendes. Nog één klein detail uit het geschiedenisboekje: In 1959 werd de Heistse Jazzclub omgedoopt tot Hnita Jazzclub. Hnita is de naam die men in de achtste eeuw gaf aan de rivier de Nete die door Heist-op-den-Berg stroomt. En omdat we van ronde cirkels houden, nog even dit: Tijdens de renovatieperiode van de hoeve organiseerde de club enkele concerten op andere locaties, waaronder zaal Bergola waar alles ooit begon. En vzw Hnita wordt tegenwoordig geleid door Peter Anthonissen, zoon van de in 2008 overleden oprichter Juul. Over zonen gesproken... normaal gezien zou Michael van Isveldt, zoon van Broonzy (zie BTTR 95 – juni 2015) dit eerbetoon aan zijn vader hebben bijgewoond, maar daar besliste corona anders over...

Het programma startte met de kortfilm 'Big Bill Blues' van de Waalse cineast Jean Delire. Daarin zien we Broonzy die in 1956 een Brusselse jazzclub binnen stapt en er vier nummers speelt (waaronder zijn signature song 'Key To The Highway' en 'Just A Dream'). 18 minuten volstonden om het Hnita-publiek bij het nekvel te grijpen en hen ervan te overtuigen dat Broonzy zowel op gitaar als vocaal een grootmeester was. Tijdens het optreden dat op de film volgde, zei Shakedown Tim trouwens terecht dat Broonzy, met meer dan driehonderd songs op zijn actief, misschien wel een grotere bekendheid verdient. Wanneer het over de bluespioniers gaat, valt doorgaans de naam van Robert Johnson als eerste, terwijl deze tijdsgenoot van Broonzy slechts 29 nummers heeft opgenomen. Een bevreemdend moment was ook toen de vraag werd gesteld wie in het publiek voorafgaand aan deze avond Big Bill Broonzy reeds kende. Van de pakweg 120 aanwezigen staken ongeveer 25 mensen de hand op...

Hoewel we Shakedown Tim en Steven Troch al lang kennen en al veelvuldig aan het werk hebben gezien, hebben ze ons deze avond verrast. Met name Tim kennen we in hoofdzaak als een elektrische gitarist – en we bedoelen daarmee uiteraard een gitarist op elektrische gitaar – met een duidelijke voorliefde voor de westkuststijl van de jaren '50 (denk bv. aan Pee Wee Crayton). Maar in de rol van Broonzy deed hij de Broonzy-klassiekers maar ook minder bekende pareltjes als 'Guitar Rag' en – vooral – 'How You Want It Done' alle geloofwaardige eer aan. Het kan niet anders of Tim heeft de muziek van Big Bill Broonzy zeer grondig en gedetailleerd bestudeerd. Geen Broonzy zonder harmonicaspeler Jazz Gillum en vice versa. Steven Troch was vanavond de Gillum van dienst en eigenlijk is hij de geknipte harmonicaman voor deze klus. Net als Broonzy's harpkompaan heeft ook hij een eerder gesofisticeerde speelstijl, al vallen de twee niet te vergelijken. Steven imiteerde echter niet, maar incorporeerde zijn eigenste zelf in de muziek van Broonzy en enkele tijdgenoten. Dat was zowaar een interessante combinatie. Het duo onderhield het publiek met de muziek, maar ook met weetjes en anekdotes over Big Bill Broonzy. Zo belichtten ze aan het einde van de tweede set ook even het feit dat Broonzy in de jaren '40 de eerste was om in Chicago elektrische gitaar te spelen. Daarbij kregen ze versterking van de voortreffelijke pianist Jan Ursi.

Dit was voor ons een zeer aangename kennismaking met de Hnita Jazzclub. Enkele details zijn ons in het bijzonder opgevallen: de sublieme klank in het concertzaaltje – we hebben het, eerlijk is eerlijk, nog niet vaak beter dan dit gehoord – en de bijzondere dienstbaarheid en klantvriendelijkheid van alle medewerkers. Steven en Tim hebben ons de drive bezorgd om eens wat vaker naar Broonzy te luisteren én het goede nieuws is dat ze zelf danig veel plezier hebben beleefd aan dit project, zodat de goesting er is om er een vervolg aan te breien en de Broonzy-tribute ook naar andere plaatsen te brengen.

• fotogalerij