|
||
|
Jj Thames is
geboren en getogen in een buitenwijk van
Detroit, waar ze niet alleen bekend was
met de Motown sound, maar ook vertrouwd
raakte met het geluid van de stedelijke
blues. Toen ze zeventien werd, verhuisde
haar familie naar Jackson, Mississippi,
waar ze volledig ondergedompeld werd in
de diepe, soulvolle Southern blues. Ze
vond al snel haar weg in de lokale
muzikale gemeenschap en dit gaf haar de
kans om haar eigen geluid verder te
ontwikkelen. Desondanks trok ze naar New
York City zonder baan, geld of hoop op
snelle verandering. Ze woonde in
opvangtehuizen ten zuiden van The Bronx
en had weinig verwachtingen voor een
betere toekomst. Het enige wat de
dynamische Jj Thames bezat, was haar
buitengewone talentvolle stem. Niet lang
daarna keerde ze terug naar Mississippi,
waar ze opnieuw haar thuisbasis vond. Al
deze levenslessen weerklinken
onvoorwaardelijk in haar rijke
muzikaliteit. Thames
is inmiddels een bekende bluesdiva
geworden in de soul- en bluesscene. Ze
heeft diverse opmerkelijke albums
uitgebracht en is momenteel druk bezig met
het reizen over de wereld om haar muziek
en boodschap van doorzettingsvermogen te
verspreiden onder haar fans. Met haar
onuitputtelijke energie weet ze al snel de
Luikse jukejount Blues-sphere te
veroveren. Als doorgewinterde zangeres
krijgt ze al even snel deze synergie
terug. In haar begeleidingsband vinden we
het Italiaanse kwartet, bestaande uit
bassist Walter Cerasani, Abramo Riti op
toetsen, drummer Fabio Colella en Luca
Giordano op gitaar. Na
een instrumentaal intermezzo begon Jj
Thames meteen met het nummer 'Bright
Lights'. Vervolgens nam ze ons mee op een
reis door het rijke universum van de
blues. Naadloos volgde het uitgesponnen
nummer 'Hey You' van haar album 'Tell You
What I Know' en daarna speelde ze een
bijzonder funky versie van 'Hattie Pearl'.
We werden meegenomen naar de Windy City
met het swingende nummer 'I'm Leaving'
(First Thing In The Morning) van haar
andere geweldige album 'Raw Sugar'. De
spontane en uitgebreide nummers gaven de
bandleden voldoende ruimte om te soleren.
Het swampy nummer 'Woman Scorned' heeft ze
geschreven nadat ze in de gevangenis
belandde omdat ze de auto van haar ex-man
aan diggelen sloeg. Er is gewoon iets
meeslepends aan de diepe teksten en
emotionele stem van Jj Thames... Na een korte pauze trokken we meteen naar Mississippi voor de slowblues 'Get You Some Blues', opgevrolijkt met funky keyboardmelodieën en diepe baslijnen van Cerasani. Toen Luca zijn gitaarriffs uitstrooide, waanden we ons echt in een Southern juke joint. En alsof dat nog niet genoeg was, kwamen John Lee Hookers 'Boom Boom' en het zeer funky 'Whipping Post' met een psychedelisch tintje ook voorbij. Luca liet zijn gitaar zingen met behulp van zijn wah-wah pedaal en ontpopte zich tot een duivelse gitaarkunstenaar. Ook in B.B. Kings 'The Thrill Is Gone' liet hij zien waar hij goed in is. Hij is werkelijk een ware bluesmuzikant, een reizende troubadour die al geruime tijd zijn eigen weg heeft gevonden in de blueswereld. Het hoogtepunt van deze showcase was misschien wel de gepassioneerde vertolking van 'I'd Rather Go Blind'... We kregen er gewoon kippenvel van. Jj's langverwachte nieuwe album, 'Freedom Is Majestic', is nog voor dit najaar gepland. Jj Thames, zo nuchter en relaxed!
Philip Verhaege terug naar de index van de concert- en festivalrecensies Naast de concert- en festivalverslagen op deze website is Back To The Roots sinds 1995 het meest complete en veelzijdige tijdschrift voor blues en verwante muziekstijlen. Vijf keer per jaar brengen we u nieuws, achtergrond, interviews, reportages, cd- en dvd-recensies, boeken, de meest complete blueskalender, enz... Nog geen abonnee? Klik hier voor meer info.
|
foto's: © Philip Verhaege
|