Samantha Fish
 

'a girl with a guitar'

door Philip Verhaege

Samantha Fish slaakte haar eerste kreten op 30 januari 1989 in Kansas City, Missouri en is dus een relatief jonge nieuwkomer in de blueswereld. Samen met zus Amanda Rae beleefde ze een geweldige jeugd in Kansas. Op haar dertiende ramde kleine Fish op een drumstel, maar twee jaar later schakelde ze over op gitaar. In amper zeven jaar tijd baande de blondine zich een weg van de eerste stappen op gitaar naar een platencontract bij het gerenommeerde label Ruf Records. Haar studiodebuut 'Runaway' is trouwens genomineerd voor een Blues Music Award in de categorie 'Best New Artist Debut'. Dat is helemaal niet verwonderlijk, want naast haar passionele maar trefzekere zang, ontwikkelde Samantha op gitaar een al even expressieve maar uiterst gecontroleerde vibrato. Bovendien is deze niet te onderschatten songschrijfster met haar 23 lentes een rolmodel voor de aanstormende jeugd in de blues. Het staat nu al buiten kijf dat we nog veel van deze bevallige meid zullen horen. Deze stelling is misschien gedurfd, maar we zijn echt gedreven om u Samantha Fish even voor te stellen...

Gitaarloopjes en een volwassen stemgeluid

Een babbel moet ergens beginnen, dus polsen wij even naar de wortels van Samantha's eigenzinnige gitaarstijl. Elegant, zoals ze steeds is, doet ze haar verhaal: “Wel, ik heb nu eenmaal zo’n stijl van spelen. En dat vind ik persoonlijk een goede zaak. Ik heb nooit het geduld gehad om rustig te gaan zitten en een song noot voor noot aan te leren. In de plaats daarvan plukte ik de leuke stukken eruit en maakte ik die als het ware tot een deel van mijzelf. Ik ben een autodidact! Ik keek ontzettend veel naar de artiesten die zich in mijn omgeving bewogen: Mike Zito, Tab Benoit, Tommy Castro, Michael Burks en Ronnie Baker Brooks. Uiteraard hou ik ook erg veel van het oudere stuff, zoals Son House en Skip James. De gitaar heeft me nog lang niet al haar geheimen onthuld hoor. Ik leer nog dagelijks bij en ik hou ervan om met meer ervaren muzikanten te spelen. Dat geeft me steeds het gevoel dat ik ergens naar streef. Het is zo ontzettend moeilijk om je eigen identiteit in de gitaar te laten weerklinken. Natuurlijk kun je onvoorwaardelijk heel veel van iemand leren, maar toch moet je je muziek een persoonlijke touch meegeven. Voor wat het zingen betreft, heeft een plaatselijke stemcoach mijn stemgeluid verfijnd. In slechts enkele lessen heeft hij mij werkelijk heel wat vooruit geholpen.”

__________________________________________________________________________

Samantha Fish is razend populair geworden. In een recordtempo raasde ze van de anonimiteit naar een nominatie voor een Blues Music Award. Philip Verhaege babbelde met deze frisse bluesmeid.

Het volledige artikel over Samantha Fish staat in BTTR 82 (maart 2012)
Nog geen abonnee? Klik hier voor meer info.