|
|
||
|
|
door Mieke Geukens Bluesgitarist Alonzo 'Lonnie' Johnson, gebo-ren in New Orleans, begon zijn prille carrière in de familieband van zijn vader. Daarna ontwikkelde hij veertig jaar lang zijn eigen muziekstijl die zowel blues, jazz als popbal-lades omspande. Daarnaast nam hij om het even welke job aan, van spoorweg- en fabrieksarbeider over radioman tot conciër-ge. Het lot spaarde hem niet, maar zoals het bij beproefde personen vaak gaat, werd de muziek zijn houvast. In 1963 sloot hij zich aan bij het gezelschap van het 'American Folk Blues Festival' dat naar Europa afreisde. In 1966 had hij in Toronto (Canada) zijn eigen nachtclub 'The House Of The Blues', die echter niet rendeerde. Toen een auto hem in maart 1969 op het trottoir aanreed, was dat het begin van het einde. Bob Dylan noemde hem een van zijn favoriete gitaarspelers. “We all played everything” Geboren in New Orleans, in 1889, kwam Alonzo Johnson, één van twaalf kinderen, al vroeg in aanraking met muziek. In het muzikale gezin bespeelde zowat iedereen een of ander instrument, al was dat soms gewoon het keukengerief. Ook de swingende atmosfeer in de 'crescent city' droeg bij tot Alonzo's muzikale opvoeding. Het eerste instrument dat hij leerde bespelen was een viool, daarna kwam de gitaar. Hij kon echter ook goed overweg met banjo en piano. Als multi-instrumentalist kon hij overal bijspringen, telkens hij daartoe de kans kreeg. Aanvankelijk sloot hij zich aan bij de lokale 'string band' van zijn vader. Die entertainde in New Orleans het publiek op straat en luisterde trouwfeesten op. Terwijl zijn vader en broer viool speelden, nam Lonnie al gauw de gitaarbegeleiding op zich. Pas veel later zou hij er ook bij gaan zingen. Als tiener vergezelde hij zijn broer James 'Steady Roll' Johnson in de saloons, bars en clubs van New Orleans. Afhankelijk van de vraag putten zij uit het ruime repertorium van ragtime, folksongs, danstunes, walsjes en soms zelfs opera, indien iemand daarom verzocht. Met trompettist Punch Miller begaf Lonnie zich in het jazzcircuit in het French Quarter. In 1917 reisde hij met een revuegezelschap naar Engeland om daar het moreel van de militairen op te peppen. Hij deed ook ervaring op als lid van het 'Will Marion Cook Southern Syncopated Orchestra'. __________________________________________________________________________
Het volledige artikel over Lonnie Johnson staat in BTTR 82 (maart 2012)
|
|
Ramblin'
On Your Mind: Lonnie Johnson